Wzięliśmy pod uwagę cztery czynniki:

1. stopę zwrotu z inwestycji (jest to zmiana wartości jednostki rozrachunkowej) od września 1999 r. do września 2006 r.,

2. stan hipotetycznego konta w tym samym okresie, czyli od 1999 do 2006 r.,

3. pozycję funduszy w kolejnych zestawieniach nadzoru (wcześniej Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych, a obecnie Komisji Nadzoru Finansowego),

4. poziom ryzyka ponoszonego przez fundusz. Każde z czterech kryteriów miało taki sam wpływ na łączną ocenę. Maksymalnie fundusz mógł zdobyć po 15 punktów w każdej kategorii, a więc łącznie 60 punktów.