Nazwa mszy trydenckiej pochodzi od soboru trydenckiego (1545 1563), który zalecił opracowanie obrzędów mszy świętej. Opracowany wówczas mszał Piusa V służył do drugiej połowy XX wieku. Msza trydencka jest odprawiana po łacinie, tyłem do wiernych, ma rozbudowane obrzędy wstępne, z dialogiem u stopni ołtarza kapłana i ministranta. Nie ma natomiast w tym rycie przekazywania przez wiernych znaku pokoju. Strój księdza odprawiającego mszę trydencką jest bogatszy, na lewej ręce ma króciutką stułę (manipularz). Msza trydencka obowiązywała do 1969 roku, kiedy Paweł VI uznał za słuszne postulaty zgłaszane na Soborze Watykańskim II przez biskupów i zatwierdził nowy, zmieniony rytm mszy.