Obowiązek ponownego zatrudnienia dotyczy wszystkich bez wyjątku pracowników, zarówno zatrudnianych na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, jak i innych umów. Warto przy tym zwrócić uwagę na kolejną kontrowersyjną sprawę. Pracodawca może wypowiedzieć umowę przebywającemu w wojsku pracownikowi m.in. wtedy, gdy są podstawy do rozwiązania umowy bez wypowiedzenia z winy pracownika (np. pracownik dopuścił się ciężkiego naruszenia obowiązków, popełnił przestępstwo).

Gdyby art. 122 ustawy czytać literalnie, to takiego pracownika po powrocie z jednostki należałoby ponownie zatrudnić. Nawet jeśli okazałby się, że przed powołaniem do wojska popełnił przestępstwo na szkodę pracodawcy, np. ujawnił jego tajemnice, okradł go itp.

Czy szef ma w tej sytuacji związane ręce? Niekoniecznie. Zgodnie zarówno z kodeksem cywilnym, jak i kodeksem pracy nikomu nie wolno czynić ze swego prawa użytku, który byłby sprzeczny z zasadami współżycia społecznego (art. 5 k.c. i art. 8 k.p.). Można bronić więc stanowiska, że takim zachowaniem jest oparte na ustawie o powszechnym obowiązku obrony żądanie ponownego przyjęcia do pracy, jeżeli jest ono wysuwane przez osobę, która dopuściła się rażącego naruszenia obowiązków pracowniczych czy wręcz przestępstwa.