Każda firma leasingowa ocenia ryzyko związane z transakcją, badając sytuację finansową klienta oraz jakość środka trwałego, który ma być przedmiotem finansowania. Przez jakość należy rozumieć możliwość zbycia tego środka na rynku wtórnym w razie rozwiązania umowy. Dlatego sprzęt, który został wyprodukowany przez uznanego producenta oraz ma długi okres ekonomicznej użyteczności, zawsze będzie lepiej potraktowany. Firmy leasingowe często stosują uproszczone procedury do takich przedmiotów. Jeśli środek trwały nie spełnia tych wymagań, wówczas uważany jest przez firmę leasingową za nietypowy, czyli taki, który trudno jest sprzedać na rynku wtórnym. Wtedy największy wpływ na ocenę ryzyka ma sytuacja finansowa potencjalnego leasingobiorcy. Duże znaczenie ma też wysokość opłaty wstępnej - leasingodawcy żądają, by była wyższa od standardowej, żeby zminimalizować ryzyko. Poza tym w odniesieniu do nietypowych środków trwałych raczej nie może być mowy o zastosowaniu procedur uproszczonych, szczególnie jeśli umowę chce podpisać mała firma.