Jak orzekały sądy
Wyrok z 8 sierpnia 2005 r. WSA w Warszawie (I SA/Wa 591/04)

Wystąpienie szkodliwych czynników w środowisku pracy nie musi być zawinione przez pracodawcę, ale wystarczy wystąpienie w środowisku pracy czynnika szkodliwego tylko dla jednego pracownika z uwagi na jego osobniczą wrażliwość. Fakt wystąpienia choroby zawodowej spowodowanej względami natury biologicznej u konkretnej osoby nie narusza dobrego imienia zakładu, w którym ta osoba była zatrudniona.

Wyrok z 16 maja 2005 r. WSA w Warszawie (I SA/Wa 700/04)

Do powstania zawodowego zespołu cieśni nadgarstka usposabiają czynności obciążające stawy nadgarstkowe ruchami monotypowymi, a przy wykonywaniu obowiązków zawodowych referenta i intendentki nie stwierdzono ruchów monotypowych, usposabiających do powstania zawodowego zespołu cieśni nadgarstka. Istota powstania zawodowego zespołu cieśni nadgarstka sprowadza się do oceny, czy sposób wykonywania obowiązków zawodowych związany jest z ruchami monotypowymi, które mogą spowodować nadmierne obciążenie narządów, a nie od czasu wykonywania tych czynności. Nawet bowiem długotrwałe ich wykonywanie, jeżeli nie jest związane z ruchami monotypowymi, nie usposabia do powstania zawodowego zespołu cieśni nadgarstka. W

yrok z 15 grudnia 2004 r. WSA w Poznaniu (III SA/Po 470/04)

W świetle § 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach to nie orzeczenie o stwierdzeniu choroby zawodowej, ale zgłoszenie podejrzenia choroby zawodowej i udokumentowane objawy chorobowe upoważniające do rozpoznania choroby zawodowej muszą nastąpić w czasie trwania narażenia zawodowego lub w ściśle określonym czasie po zakończeniu pracy w warunkach takiego narażenia.

Wyrok z 10 stycznia 1997 r. NSA w Warszawie (I SA 902/96)

Śmierć pracownika nie stoi na przeszkodzie prowadzeniu postępowania zmierzającego do rozpoznania i stwierdzenia u niego choroby zawodowej.

Wyrok z 15 lutego 1983 r. NSA w Warszawie (II SA 2082/82)

Śmierć pracownika nie uzasadnia odstąpienia od stwierdzenia u niego choroby zawodowej, ponieważ ze stwierdzeniem takiej choroby wiążą się nie tylko określone uprawnienia pracownika, lecz także obowiązki zakładu pracy, a w szczególności obowiązek stosowania właściwych środków zapobiegawczych (art. 230 k.p.).