Pracodawca nie może zwlekać z dochodzeniem odszkodowania od pracownika. Powinien zdążyć, zanim minie okres przedawnienia. Jeżeli tego zaniedba, to straci możliwość dochodzenia swoich roszczeń.
Terminy przedawnienia są różne. Ich długość zależy od tego, czy sprawca wyrządził szkodę umyślnie, czy np. przez niedbalstwo (wina nieumyślna).

Co do zasady roszczenie przedawnia się po upływie roku od dnia‚ w którym pracodawca dowiedział się o wyrządzeniu przez pracownika szkody‚ nie później jednak niż z upływem trzech lat od jej wyrządzenia (art. 291 § 2 k. p.). W wypadku szkody wyrządzonej z winy umyślnej - w świetle art. 291 § 3 k.p. - przedawnienie jest dłuższe, gdyż dochodzi do niego dopiero po upływie dziesięciu lat. Powyższe zasady dotyczą zarówno odpowiedzialności ogólnej, jak i za mienie powierzone.

Przedawnienie rozpoczyna swój bieg:
> z chwilą, gdy pracodawca dowiedział się o szkodzie (nawet, gdy nie znał jeszcze jej wysokości) i o osobie sprawcy - dotyczy to szkody powstałej wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych,
> z chwilą przeprowadzenia ostatecznego rozliczenia inwentaryzacji, a nie jej zakończenia - dotyczy odpowiedzialności za mienie powierzone z obowiązkiem zwrotu lub wyliczenia,
> w momencie zapłaty odszkodowania przez pracodawcę - dotyczy roszczenia regresowego pracodawcy względem pracownika.

Czy wiesz, że...

W sprawach o roszczenie ze stosunku pracy sąd nie uwzględnia z urzędu upływu terminu przedawnienia. Zatem pracownik, który chce się uwolnić od odpowiedzialności, musi samodzielnie podnieść zarzut przedawnienia (uchwała SN z 10 maja 2000 r., sygn. III ZP13/00)