|1| Narodowe fundusze inwestycyjne utworzono w grudniu 1994 r. Były podstawowym elementem programu powszechnej prywatyzacji.

|2| W połowie 1995 r. ustalono w drodze losowania, do których funduszy trafi 512 przedsiębiorstw przedtem przekształconych w jednoosobowe spółki Skarbu Państwa. Każdy z funduszy otrzymał pakiety akcji (33 proc.) 34 lub 35 wiodących spółek. Każdemu przydzielono też pakiety mniejszościowe (27 proc.). Skarb Państwa zachował w spółkach 25 proc. akcji, a dla pracowników zarezerwowano 15 proc.

|3| W 1996 r. rozpoczęło się wydawanie powszechnych świadectw udziałowych ( PŚU). Płaciło się za nie po 20 zł. Świadectwa odebrało 25,9 mln osób, czyli 95,9 proc. uprawnionych.

|4| Od 12 maja 1997 r. świadectwa udziałowe można było wymieniać na akcje NFI, które dwa miesiące później zadebiutowały na warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych. W końcu stycznia 1999 r. Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych zakończył wymianę świadectw na akcje NFI. Wymieniono 25,5 mln PŚU, czyli 98,7 proc. wydanych.

|5| W połowie kwietnia 2000 r. doszło do pierwszej i jak dotychczas jedynej fuzji. Zarządzany przez Bank Pekao SA Trzeci NFI przejął majątek XI NFI w zamian za emisję akcji w proporcji 1 do 1. Nowy fundusz zaczął działać pod nazwą Jupiter.

|6| W styczniu 2004 r. udział w programie NFI zakończył fundusz Hetman. Został sprzedany przez bank CAIB europejskiej grupie handlowej Eastbridge. Nowy właściciel objął 91 proc. akcji funduszu w zamian za akcje i udziały w swoich spółkach zależnych, między innymi Empiku i Galerii Centrum.

|7| Program NFI w zasadzie obowiązywał do 31 grudnia 2005 r. Co prawda po tej dacie narodowe fundusze inwestycyjne nie musiały zakończyć działalności, ale ich akcjonariusze powinni podjąć decyzję, co będzie z funduszem. Zgodnie z ustawą zarządy NFI w tym roku muszą na każdym walnym zgromadzeniu przedstawiać projekty uchwał o likwidacji lub przekształceniu w zwykły fundusz inwestycyjny. Do dziś nie wszystkie walne zgromadzenia podjęły takie uchwały.