Podatnik, który pracował w Irlandii lub w innym kraju stosującym metodę wyłączenia z progresją, powinien:

- obliczyć podatek według skali podatkowej (w tym celu ma zsumować dochód uzyskany w Irlandii - np. 100 tys. zł, z dochodem uzyskanym w Polsce - np. 50 tys. zł). Podatek w Polsce według skali podatkowej wyniesie więc w zaokrągleniu 48 tys. zł,

- obliczyć tzw. stopę procentową (48 tys. zł podzielić przez 150 tys. zł = 0,32),

- według tej stopy procentowej obliczyć podatek od dochodu uzyskanego w Polsce (50 tys. zł pomnożyć przez 32 proc. = 16 tys. zł),

- podobnie jak przy metodzie proporcjonalnego odliczenia przy metodzie wyłączenia z progresją podatnik ma prawo odliczyć kwoty określone w art. 26 ust. 1 updof (czyli darowizny, wydatki poniesione w ramach ulgi rehabilitacyjnej, składki zapłacone na ZUS w Polsce) oraz inne ulgi i odpisy, z których ma prawo skorzystać).

Jeśli więc wynagrodzenie podatnika uzyskane w Irlandii było jego jedynym dochodem, to nie musi on deklarować go w Polsce. W ogóle nie składa zeznania podatkowego. Jeżeli natomiast oprócz dochodu irlandzkiego uzyskał również dochody w Polsce, to opodatkowane one będą według specjalnie ustalonej stawki podatkowej.