STOSUJĄC METODĘ PROPORCJONALNEGO ODLICZENIA, TRZEBA:

- zsumować dochody zagraniczne i polskie (jeśli takie były);

- odliczyć kwoty dochodu wolne od podatku - do równowartości 30 diet z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju rocznie (zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 20 updof); wysokość diety zależy od kraju, w którym osoba pracowała;

- uwzględnić koszty uzyskania przychodów w wysokości 127,82 zł miesięcznie (ponieważ miejsce pracy podatnika znajdowało się za granicą, czyli poza miejscem jego zamieszkania);

- obliczyć podatek według skali podatkowej obowiązującej w danym roku podatkowym w Polsce;

- odliczyć od podatku odpowiednią kwotę podatku zapłaconego w Wielkiej Brytanii (zgodnie z art. 27 ust. 9 updof); w tym celu należy dochód z Wielkiej Brytanii pomnożyć przez podatek od całości dochodów, a następnie podzielić przez cały dochód (zakładając, że możemy odliczyć cały zapłacony w Wielkiej Brytanii podatek);

- można odliczyć przysługujące ulgi podatkowe, składki na ZUS zapłacone w Polsce (zgodnie z art. 26 ust. 1 updof);

- można też odpisać inne ulgi i odliczenia, jeśli takie nam przysługują;

- tak obliczony podatek do zapłacenia w Polsce trzeba następnie odjąć od podatku obliczonego według polskiej skali podatkowej od łącznych dochodów.

UWAGA! Kwota podlegająca odliczeniu nie może być wyższa niż proporcjonalnie przypadająca na dochód zagraniczny. Jeśli więc się okaże, że stawka podatku dochodowego za granicą jest wyższa od stawki w Polsce, to niestety nie będzie mowy o odliczeniu w całości zapłaconego za granicą podatku. Jeśli natomiast dochody osiągnięte w Wielkiej Brytanii będą jedynymi dochodami podatnika, to wówczas od podatku należnego w Polsce ma on prawo odliczyć ten podatek zapłacony np. w Wielkiej Brytanii (Anglia nie jest jedynym krajem, w którym obowiązuje - na razie - metoda proporcjonalnego odliczenia, o czym warto pamiętać; w podobny sposób rozliczać się będą osoby, które pracowały np. w Holandii czy w Niemczech), i to w pełnej wysokości.