Raty denominowane w walucie

- Raty leasingowe są denominowane we frankach szwajcarskich. Spółka ponosiła koszt w złotych. Czy po zakończeniu umowy leasingu finansowego i przejęciu na własność przedmiotu leasingu jego wartość początkową w ewidencji środków trwałych należy skorygować o różnice kursowe?

Warunkiem zakwalifikowania umowy do leasingu finansowego jest - zgodnie z art. 17f ust. 1 pkt 2 updop - to, by suma ustalonych w umowie opłat (pomniejszona o należny VAT) odpowiadała co najmniej wartości początkowej przedmiotu leasingu. Część kapitałowa raty leasingu finansowego to nic innego jak spłata wartości początkowej przedmiotu leasingu. Tę wartość określa się - zgodnie z art. 16g updop - na dzień przekazania środka trwałego do używania. Wynika ona z zawartej przez strony umowy leasingu. W spółce była to kwota denominowana we frankach szwajcarskich. Mimo że w wyniku zmiany kursu tej waluty spółka faktycznie zapłaciła leasingodawcy kwotę niższą bądź wyższą, ta różnica nie powinna wpływać na wartość początkową przedmiotu leasingu - środka trwałego w trakcie trwania leasingu. Na brak podstaw do korygowania wartości początkowej przedmiotu leasingu finansowego wskazuje Beata Hudziak, menedżer w Departamencie Doradztwa Podatkowego HLB Frąckowiak i Wspólnicy sp. z o.o. Jej zdaniem w tym wypadku nie dochodzi do zmiany ceny nabycia środka trwałego. Zmienia się wyłącznie wysokość zobowiązania do spłaty. Spłatę wartości leasingowanej rzeczy można traktować na równi ze spłatą kredytu zaciągniętego na cele inwestycyjne (rata nie jest kosztem, są nim odpisy amortyzacyjne). W licznych orzeczeniach i interpretacjach organów podatkowych, dotyczących kredytów spłacanych w złotych, ale przeliczanych według odpowiedniego kursu waluty obcej, wyrażano pogląd, że różnica między wartością raty przed i po denominacji nie stanowi kosztu ani też przychodu dla celów podatkowych. Dlatego analogicznie różnice w wielkości raty kapitałowej leasingu finansowego powinny być podatkowo obojętne. Dla celów podatkowych jest więc bez znaczenia, że rzeczywista suma wniesionych opłat, stanowiących spłatę wartości początkowej przedmiotu leasingu, jest wyższa lub niższa od sumy opłat ustalonych pierwotnie.

Spółka nie ma też potrzeby pomniejszania wartości początkowej przedmiotu leasingu o różnice kursowe po przejęciu własności. - Co prawda, zgodnie z art. 16g ust. 5 updop, wartość początkową środka trwałego koryguje się o różnice kursowe naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, ale różnic, o których tu mowa, nie uwzględniamy w rachunku podatkowym - twierdzi Beata Hudziak. Poza tym można upierać się przy tym, że środek trwały został oddany do używania w chwili, gdy spółka wzięła go w leasing. Wówczas bowiem zaczęła go używać i wprowadziła do swojej ewidencji środków trwałych.