Dla uniknięcia opisanego ryzyka najlepiej już na etapie zawiązywania spółki (lub -w wypadku tzw. spółek jednoosobowych - najpóźniej przed pierwszym zbyciem udziałów lub umożliwieniem ich objęcia nowym wspólnikom) wprowadzić możliwość przymusowego lub automatycznego umarzania udziałów i szczegółowo określić ich przesłanki. Innymi słowy zrobić to w momencie, gdy interesy poszczególnych wspólników są jeszcze zbieżne. To oznacza, że nie należy zbyt pochopnie używać powszechnie dostępnych tzw. wzorców umów spółek, bez głębszego zastanowienia się nad konkretną sytuacją. W praktyce mogłoby to bowiem narazić wspólników na poważne konsekwencje i koszty.