Kolekcja Ingmara Bergmana 1. "Siódma pieczęć" (1956)

- film, którego akcja toczy się w XIV-wiecznej ogarniętej zarazą Szwecji, jest metafizyczną rozprawą o życiu i śmierci. Obraz o niezwykłym kształcie estetycznym zdobył Srebrną Palmę w Cannes ex-aequo z "Kanałem" Andrzeja Wajdy.

2. "Tam, gdzie rosną poziomki" (1957)

- jeden dzień z życia starego profesora, który w drodze ze Sztokholmu do Lund na swój jubileusz wraca do krainy dzieciństwa. Rozliczenie z życiem, z własnym egoizmem i obojętnością na losy innych, z poczuciem osamotnienia.

3. "Źródło" (1960)

- osadzona w średniowieczu historia okrutnego gwałtu dokonanego przez włóczęgów na niewinnej dziewczynie i zemsty jej ojca. Próba powrotu do rozmowy z Bogiem, fascynacja światem zawieszonym między pogaństwem i chrześcijaństwem. Krok ku coraz większej ascezie formy.

4. "Jak w zwierciadle" (1960)

- psychodrama rodzinna z egotycznym pisarzem w roli głównej. Film o samotności, zerwaniu więzi rodzinnej, zaniku uczuć i głodzie emocjonalnym, ale także o wartości miłości. Znakomita Harriett Anderson jako schizofreniczka zawieszona między światem realnym i nierealnym.

5. "Goście wieczerzy pańskiej" (1961/1962)

- znów poszukiwanie Boga, tym razem przez współczesnego człowieka. Historia protestanckiego duchownego, który po śmierci żony przeżywa głęboki kryzys wiary.

6. "Milczenie" (1963)

- dwie siostry, małe dziecko, miłość i nienawiść, śmierć i seks. Jeden z najbardziej osobistych filmów Bergmana, o którym sam pisał: "to tumult, jaki powstaje między ciałem i duszą, kiedy nie ma Boga".

7. "Persona" (1965)

- znów psychodrama, znów dwie kobiety: wielka aktorka, która milknie, i jej pielęgniarka, która mówi bez przerwy, wyjawiając swoje intymne sekrety. I znów dramatyczne poszukiwanie sensu życia w świecie bez wiary, w którym nie przynosi ukojenia także sztuka.

8. "Szepty i krzyki" (1972)

- dwie siostry czuwają przy łożu trzeciej, umierającej na raka. Moralitet o życiu i śmierci, samotności i zbawczej sile miłości w obliczu cierpienia opowiedziany językiem religijnych archetypów. Znakomite, oscarowe zdjęcia Svena Nykvista.

9. "Sceny z życia małżeńskiego" (1972)

- wiwisekcja życia małżeńskiego od idylli po wyniszczające piekło, rozwód i próbę powrotu. Film świetny warsztatowo i wciągający, który jeden z krytyków nazwał "dialogami do oglądania".

10. "Jesienna sonata" (1977)

- kolejny rozdział sagi o rodzinnym piekle, tym razem relacje matka - córka. Światowej sławy pianistka po latach odwiedza zaniedbywaną w dzieciństwie córkę. W roli głównej Ingrid Bergman, która kiedyś dla Rosselliniego sama zostawiła w Szwecji córkę.