Wydaje się, że większość firm traktuje biznesplany nie jako pożyteczny dokument ułatwiający dokładniejsze uświadomienie sobie struktury przedsięwzięcia, planowanych rezultatów i związanego z nim ryzyka, lecz jako biurokratyczny obowiązek narzucony przez banki przy wnioskowaniu o kredyt inwestycyjny. To powoduje, że przedsiębiorstwa często wybierają konsultantów, którzy opracują taki plan po najniższych kosztach, a do tego zrobią to bardzo szybko. Problem w tym, że niska cena i krótki termin wykonania zlecenia nie gwarantuje odpowiedniej jakości. Na rynku jest wiele firm doradczych, które oferują pomoc przy pisaniu biznesplanu, jednak często jest ona wątpliwej jakości. Wiele firm doradczych nie ma odpowiednich kompetencji, by poprawnie zrealizować dane zlecenie. Może się również zdarzyć, że dana firma ma określone kompetencje, ale przy realizacji konkretnego zlecenia nie zatrudnia odpowiednich ekspertów.

Wybierając firmę konsultingową, klienci powinni zwrócić uwagę na jej referencje, doświadczenie, a także na przynależność do stowarzyszeń branżowych czy też posiadanie odpowiedniego certyfikatu.

Organizacją, która reprezentuje konsultantów, jest Stowarzyszenie Doradców Gospodarczych działające od 1990 r. Aby zostać członkiem SDG, należy mieć co najmniej dwa lata praktyki zawodowej, zadeklarować przestrzeganie statutu stowarzyszenia oraz kodeksu etyki zawodowej. Naruszenie obowiązujących zasad może spowodować usunięcie ze stowarzyszenia.

Firmy doradcze co prawda nie mają swojej reprezentacji w Krajowej Izbie Gospodarczej, ale niektóre z nich należą do innych branżowych izb gospodarczych, w zależności od specjalizacji. Na przykład niektóre podmioty konsultingowe, które prowadzą również szkolenia, należą do Izby Firm Szkoleniowych.

Ostrzejszą niż sama przynależność do organizacji branżowej formą weryfikacji kompetencji doradców jest dobrowolne poddanie się procedurze certyfikacyjnej CMC (ang. Certified Management Consultant). Tytuł CMC, czyli Certyfikowanego Doradcy w zakresie Zarządzania, jest uznawany w 43 krajach. Ujednoliconymi zasadami przyznawania tego tytułu kieruje międzynarodowa organizacja ICMCI ( The International Council of Management Consulting Institutes). W Polsce uprawnienia certyfikacyjne ma SDG, ale posiadaczem tytułu może zostać każdy doradca - nie tylko członek stowarzyszenia. Przyznanie tytułu oznacza, że doradca pomyślnie przeszedł procedurę certyfikacyjną. Jest ona długotrwała i szczegółowa, obejmuje zapoznanie się z nadesłaną dokumentacją, sprawdzenie referencji oraz przeprowadzenie bezpośredniej rozmowy, która zawiera także elementy egzaminu. Posiadanie tytułu oznacza, że doradca spełnia określone kryteria dotyczące etyki wykonywania zawodu, wiedzy, kompetencji, niezależności i doświadczenia. CMC oznacza także, że mamy do czynienia z czynnym zawodowo konsultantem. Tytuł przyznawany jest na określony czas, po upływie którego niezbędna jest ponowna recertyfikacja.

Weryfikację firm doradczych, uprawniających je do udziału w określonych programach unijnych, przeprowadza również Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości. Firmy, które ubiegają się o współuczestnictwo w charakterze doradcy przy realizacji przedsięwzięć w ramach określonych programów pomocowych, muszą mieć ekspertów akredytowanych w ramach danego programu. Składane wnioski akredytacyjne muszą zawierać informacje o doświadczeniu ekspertów, wykaz ich dotychczasowych prac, określać szczegółowy zakres kompetencji. To oznacza, że firmy współpracujące z PARP również zyskują na wiarygodności.