Prawo upadłościowe i naprawcze zakłada, że interesy wierzycieli mogą być rozbieżne, że to co dla jednych korzystne, dla innych takie być nie musi. Dlatego dla celów podejmowania tak ważnej decyzji, jak przyjęcie lub odrzucenie układu z upadłym, prawo przewiduje podział wierzycieli na cztery grupy interesów. Są to wierzyciele:

¦ którym przysługują należności ze stosunku pracy oraz rolnicy, którzy sprzedali upadłemu produkty z własnego gospodarstwa,

¦ mający należności zabezpieczone rzeczowo, tj. hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym,

¦ będący udziałowcami albo akcjonariuszami upadłego,

¦ pozostali wierzyciele.

Sędzia komisarz może podzielić wierzycieli z czwartej kategorii, umieszczając ich na dwu lub więcej listach. Jako kryteria tego dodatkowego podziału wskazuje się w art. 278 ust. 1 puin przykładowo wysokość wierzytelności, terminy płatności oraz charakter zobowiązań.