Treść weksla może być wpisana w całości ręcznie, wypisana maszynowo, odbita pieczęcią, wydrukowana na komputerze bądź zwielokrotniona jakąkolwiek inną techniką poligraficzną.

Korzystając z urzędowych blankietów lub innych wcześniej przygotowanych czy powielonych mechanicznie blankietów wekslowych, należy bezwzględnie pamiętać o tym, by podpis wystawcy znalazł się pod tekstem składającym się na całość treści weksla. Na wekslu in blanco podpis powinien być umieszczony w takim miejscu, by można było zamieścić ponad nim uzupełnienia treści weksla.

Podpis osoby zaciągającej zobowiązanie musi również spełniać wymogi prawa wekslowego. Przede wszystkim więc musi być złożony odręcznie. Nie można go odbić, wydrukować ani złożyć za pomocą maszyny do pisania.

Warto natomiast wiedzieć, że podpis może być złożony także w formie nieczytelnej, to znaczy jako znak graficzny identyfikujący osobę, która go składała. Istotne jest, by można było wykazać, że dana osoba rzeczywiście podpis złożyła. Podpis musi obejmować co najmniej nazwisko. Umieszczenie imienia nie jest konieczne.

Potwierdził to Sąd Najwyższy w uchwale z 30 grudnia 1993 r. (III CZP 146/93), w której stwierdził: "Podpis wystawcy weksla musi obejmować co najmniej nazwisko. Prawo wekslowe nie wymaga dla ważności weksla, aby podpis był czytelny. Podpis nieczytelny powinien być jednak złożony w formie zwykle używanej przez wystawcę".

Wypełniając urzędowy blankiet wekslowy, można przekreślić sformułowania dotyczące opłaty skarbowej od weksla, bo dziś nie wywołują już one żadnych skutków prawnych.

Pozostaje jeszcze tylko kwestia, czy można wypełnić weksel ponad kwotę widniejącą na blankiecie, od której uiszczona została opłata skarbowa. Do tej pory było to nierzadko podnoszone w zarzutach dotyczących prawidłowości wypełnienia weksla. Wydaje się jednak, że skoro z datą wejścia w życie nowej ustawy o opłacie skarbowej kwestie dotyczące nieuiszczenia opłaty skarbowej od weksla straciły całkowicie znaczenie, to taki zarzut nie może być już podnoszony.