"JESZCZE DZIEŃ ŻYCIA" - 1976 opowiada o wojnie domowej w Angoli. To także ponadczasowe dzieło o świecie, na który padł strach. Kapuściński tak mówił o książce: "W Angoli, tak jak w innych krajach Afryki, jest bardzo dużo różnych nacji, różnych etnicznych ugrupowań, plemion itd. Był to jeden z powodów wybuchu wojny domowej. Jechałem z myślą, że już stamtąd nie wyjadę, ale uważałem, że powinienem tam być".

"CESARZ" - 1978 książka o krańcu etiopskiego dyktatora Hajle Selassje była w Polsce odbierana jako aluzja do chylącego się do upadku komunizmu. Dziś to dzieło odczytujemy jako uniwersalną przypowieść o schyłku władzy absolutnej.

"WOJNA FUTBOLOWA" - 1978 po opublikowaniu tej książki recenzenci pisali, że po raz pierwszy w twórczości Ryszarda Kapuścińskiego świat ukazany został jako całość, jeden żywy organizm. Tytuł wziął się od reportażu o konflikcie zbrojnym z 1969 r., kiedy Salwador napadł na Honduras. Poszło o wynik eliminacji mistrzostw świata w Meksyku.

"SZACHINSZACH" - 1982 "Iran - pisał Kapuściński - była to dwudziesta siódma rewolucja, jaką widziałem w Trzecim Świecie. W dymie i huku zmieniali się władcy, upadały rządy, na fotelach zasiadali nowi ludzie. Ale jedno było niezmienne, niezniszczalne, boję się powiedzieć - wieczne: bezradność".

"HEBAN" - 1998 kronika spotkań z Afryką - odrębnym, złożonym światem, przebogatym kosmosem. Kontynentem, który przez dziesięciolecia był bodaj największą pasją Ryszarda Kapuścińskiego.

b.m.