Prawo upadłościowe i naprawcze jest zasadniczo regulacją szczególną w stosunku do innych przepisów, a przez to ma przed nimi pierwszeństwo. W trakcie postępowania upadłościowego wprost stosujemy cztery przepisy kodeksu pracy: 36(skrócenie wypowiedzenia), 41(wyłączenie zakazów zwalniania), 177 § 4 (rozstanie z ciężarną) i 196 (wypowiedzenie umowy młodocianemu). Dlatego rygory z art. 23kodeksu pracy nie krępują nowego właściciela bankrutującej firmy. Musi on mieć bowiem wolną rękę, co wprost wynika z art. 317 ust. 2 prawa upadłościowego i naprawczego. Nie przechodzą zatem na niego zobowiązania poprzednika, w tym regulowanie zaległych wynagrodzeń.