Wyroki potwierdzające tezę, że nie każda zachęta do zakupu towarów danej firmy ma na celu reklamę.

Przekazania środków trwałych restauratorom nie należy traktować jako odrębnej czynności podlegającej opodatkowaniu, gdyż jest to przede wszystkim element dystrybucji jej produktów. Reklama to uboczny skutek takiego przekazania (sygn. III SA/Wa 2897/05).

Za reklamę należy uznać działania, których celem jest kształtowanie popytu poprzez poszerzenie wiedzy przyszłych nabywców o towarach bądź usługach, ich cechach i przeznaczeniu w celu zachęcenia do ich nabycia od tego właśnie, a nie innego podmiotu gospodarczego (sygn. I SA/Po 1657/2003).

Gdyby uznać, że każda informacja o zaletach towarów opatrzona nazwą ich producenta jest wydaniem towarów na potrzeby reklamy, to informacje takie z założenia byłyby opodatkowane podwójnie - raz jako sprzedaż usługi reklamowej, a drugi jako wydanie na potrzeby reklamy. Nie zawsze umieszczenie takiej informacji ma jako główny cel reklamę (sygn. I FSK 1185/05).