Zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego stanowią przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (DzU z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Co do zasady od przychodów z innych źródeł nie ma obowiązku odprowadzania (poboru) zaliczek na podatek w trakcie roku podatkowego. W odniesieniu do zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego przepisy powołanej ustawy przewidują jednak pobór zaliczek na podatek wyłącznie przez dokonujących ich wypłaty płatników, o których mowa w art. 31 (zakłady pracy) oraz w art. 34 (organy rentowe). Dlatego też płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 1 tej ustawy, których ten przepis obliguje do poboru zaliczek na podatek od dokonanych świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4 - 9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, nie pobierają zaliczek od wypłacanych zleceniobiorcom zasiłków z ubezpieczenia społecznego.

Wspomniana zmiana brzmienia art. 41 ust. 1 ustawy rozszerza obowiązek poboru zaliczek o świadczenia niepieniężne z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4 - 9 oraz art. 18, która to kwestia nie była dotychczas uregulowana. Nie kreuje natomiast obowiązku poboru zaliczek od wypłacanych zleceniobiorcom zasiłków z ubezpieczenia społecznego.

W związku z powyższym podmioty dokonujące zleceniobiorcom wypłaty zasiłków z ubezpieczenia społecznego są obowiązane, na podstawie art. 42a ustawy, do sporządzenia podatnikom oraz właściwym dla nich urzędom skarbowym informacji PIT-8C o wysokości wypłaconego przychodu z innych źródeł.

Marek Hajbos
dyrektor Biura Ministra, Ministerstwo Finansów