Lokatorowi można podnieść czynsz dwa razy w roku. Właściciel ma obowiązek poinformować go o podwyżce z trzymiesięcznym wyprzedzeniem. Czynsz powinien pokrywać następujące wydatki:

• podatek od nieruchomości,
• opłaty za użytkowanie wieczyste gruntu,
• ubezpieczenie nieruchomości,
• remonty bieżące, konserwacje i utrzymanie techniczne budynku,
• zarządzanie,
• utrzymanie zieleni oraz wszystkich pomieszczeń do wspólnego użytkowania,
• opłaty za: utrzymanie czystości, windę, antenę zbiorczą oraz domofon (w części przypadającej na dany lokal).

Nie jest to jednak lista zamknięta. Do czynszu będzie można doliczać zysk. Ustawa nie zawiera jednak żadnych wskazówek, jak go ustalać. Stwierdza tylko, że ma być godziwy.

Nowelizacja pozwala jednocześnie uwzględnić w skali roku w czynszu maksymalnie 1,5 proc. nakładów na budowę albo zakup lokalu lub 10 proc. wydatków na podniesienie jego standardu. Czynsz, który przekroczy w skali roku 3 proc. wartości odtworzeniowej lokalu (jest to obecnie średnio 7 - 8 zł za mkw.), lokator może zaskarżyć do sądu.

Te zasady dotyczą tylko wydatków mieszkaniowych ściśle związanych z czynszem. Nie dotyczą opłat za media, ścieki, odpady i nieczystości.