Przykład 2
Przykład 2

Kontrolując firmę transportową, inspektor pracy stwierdził, że kierowca zatrudniony w równoważnym czasie pracy w jednomiesięcznym okresie rozliczeniowym w lipcu 2007 r. przepracował 200 godzin. Tymczasem jego wymiar czasu pracy wynosił 176 godzin. Jest on zatrudniony przy przewozach na potrzeby własne, a więc mógł maksymalnie pracować po 10 godzin na dobę bez nadgodzin. Na podstawie ewidencji czasu pracy inspektor stwierdził, że w pięciu dniach kierowca pracował po 12 godzin, a w pozostałych krócej, z tym że żadnego dnia szef nie wyodrębnił dobowych godzin nadliczbowych. Stąd inspektor następująco rozliczył czas pracy:

¦ 200 godzin (czas faktycznie przepracowany) - 176 godzin (wymiar lipcowy) = 24 godziny nadliczbowe,
¦ 24 godziny - 5 dni x 2 godziny (nadgodziny dobowe = 10 godzin) = 14 godzin nadliczbowych średniotygodniowych. Inspektor wystąpił do pracodawcy o naliczenie 10 godzin nadliczbowych dobowych z 50-proc. dodatkiem i 14 godzin nadliczbowych tygodniowych ze 100-proc. dodatkiem.