Ponieważ źródłem wkładów do spółki może być majątek w postaci przedsiębiorstwa wspólnika, warto przyjrzeć się, co pod tym pojęciem się kryje. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 5a pkt 3) odsyła w tym zakresie do definicji z kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 55k.c. przedsiębiorstwo to zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
• własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
• prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
• wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
• koncesje, licencje i zezwolenia,
• patenty i inne prawa własności przemysłowej,
• majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
• tajemnice przedsiębiorstwa,
• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W świetle tej definicji przedmiotem zbycia przedsiębiorstwa (w tym w formie wkładu niepieniężnego) są jego aktywa, bez pomniejszenia o długi.

Zobowiązania przedsiębiorstwa mają natomiast wpływ na wartość początkową firmy. Jak wyjaśnił Urząd Skarbowy w Olsztynie w piśmie z 14 marca 2007 r. (US.I/415/123/06), w przypadku wniesienia przedsiębiorstwa osoby fizycznej do spółki jawnej wartością początkową firmy jest różnica między wartością aktywów wnoszonego przedsiębiorstwa a zobowiązaniami tego przedsiębiorstwa, czyli jego długami. Jednak tak wyceniona wartość firmy nie podlega amortyzacji. Zabrania tego art. 22c pkt 4 updof, jeżeli przedsiębiorstwo nie zostało kupione albo przyjęte do odpłatnego korzystania w drodze leasingu.