· EUROPEJSKI TRYBUNAŁ PRAW CZŁOWIEKA

Odpowiedzialność karna za nieopublikowanie sprostowania wywołuje "mrożący skutek" - odstrasza media od podejmowania tematów ważnych dla interesu publicznego, choć kontrowersyjnych czy drażliwych (wyrok w sprawie Lingens przeciwko Austrii, skarga nr 9815/82). Podobne stanowisko wyraziła prof. Ewa Łętowska, stwierdzając, że odpowiedzialność karna może "studzić zapał" mediów w realizacji ich misji określonej w art. 14 Konstytucji (w zdaniu odrębnym do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 30 października 2006 r., sygn. P 10/06).

· TRYBUNAŁ KONSTYTUCYJNY

Trudno znaleźć uzasadnienie dla angażowania aparatu ścigania w razie odmowy publikacji sprostowania - tryb prywatnoskargowy jest wystarczająco skuteczny (wyrok z 22 lutego 2005 r., sygn. K 10/05).

· RZECZNIK PRAW OBYWATELSKICH

5 września br. złożył wniosek do TK o stwierdzenie niezgodności z Konstytucją art. 46 ust. 1 prawa prasowego (sygn. K 41/07). RPO nie kwestionuje w nim idei odpowiedzialności karnej za odmowę publikacji sprostowania, ale nieprecyzyjne przepisy (brak jasnej definicji sprostowania i odpowiedzi oraz brak sprecyzowania okoliczności, w których redaktor naczelny ma obowiązek ich opublikowania).